Η μεγάλη μέρα έφτασε, εν συντομία για τους αγωνιούντες στέφτηκε με αγχος απίστευτο – τις συνήθεις αναποδιες που συμβαίνουν όταν νομίζεςι πως όλα τα εχεις σκαφτεί, με φωνές κλασσικα αφού ο Μόντζος ηταν εκεί (θυμάσαι Θεοφιλε με τα άλμπουρα τον γερανό???), χτυποκάρδια παααααρρρα πολλλλααααααα, ταλαιπωρία και τελικά επιτυχία.
Είμαι κατάκοπη, κλεισαμε 12 ώρο στο πόδι θέλω να γράψω τι έγινε , να μοιραστώ τη χαρά μας…αλλα δεν αντεχω… Αυριο λοιπον τα σπουδαια και ολες οι λεπτομεριες.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου