τελειωνοντας με την πρυμη... και επεται συνέχεια

Ο Απρίλης μπήκε για τα καλα, και η ανοιξη μαζί του...μας βρήκε ευτυχως με τελειωμενη την πρύμη, (παρόλο που οι εργασίες στο μηχανουργείο καλα κρατουν, και οι αβαρίες ανεμοτρατων και λοιπων ψαραδικων δεν τελειωνουν ποτέ) πετσωμενη μεχρι το σημειο που θα μπουν τα δυο παραθυρα της ( παλιακά με τζαμάκια καφασωτα , και βιτρω)....

Παρα τους περί του αντιθετου φόβους μας , η πρύμη ήρθε και αρκετα ευκολα και δεν μας πεδεψε ιδιαιτερα , με εξαιρεση μια μικρή δυσκολια που αντιμετωπίσαμε όταν τοποθετήσαμε το γυαλι κουλτουκι -το τακάδο της πρυμης που λόγω της κλίσης των μανταλιων δεν μπορει να μπει φυτευτά, αλλα εφαρμόσει με δόντι... Καθώς ηταν όμως το πρωτο φυτευτό δικαίως πεδευτίκαμε... απο κει και περα ουτε τα διπλα φάλτσα των μαδεριων της πρύμης μας δυσκόλεψαν ούτε φυσικά το καλαφατισμα...

Δούλεψε στους αρμους του τακάδου λοιπον στουπί, ματσόλα και αυτοσχέδιο σφυρίλατο καλαφατικό που εφτιαξε στο μηχανουργείο του ο Πάνος ( "με λεπτομερια , φωτία, χτύπημα και μερακι οπως καναν οι παλιοι" καθως λέει ο ίδιος, ή "χασομερόντας ένα ολόκληρο μεσημερι και σφυροκοπώντας... ξεσηκωνοντας συνάμα και την γειτονια στο πόδι" κατα πως λένε όσοι δεν τον συμμερίζονταν , μισοαστεια , μισοσοβαρά....

Τα σχόλια οσων ειδαν την πρύμη - των έχοντων γνώσεις περί σκαφων , οχι των συνήθων περίεργων παρατρεχάμενων- ικανοποιητικά... πρύμη επιβλητική και σαφως αλλιωτική τις σύνηθες...
Μικρή λεπτομέρια :Δεν τη πετσωνουμε ακόμη μεχρι επάνω, πρώτον για να μην προσθέσουμε βαρος πριν την καθέλκυση - αφου για να το ρίξουμε στη θαλασσα πρεπει να το ρυμουλκύσουμε καποια χιλιομετρα και δευτερον για να μην προσθεσουμε ύψος που θα εμποδίζει την δίελευση εξαιτίας των καλωδίων της ΔΕΗ)

Τωρά αφου το μαδέρωμα τελειωσε, μαλλον ερχεται η σειρά μου ,καθώς είναι καιρός να στρωθω, να πάρω μέτρα και να αρχίσω να σκαλίζω τα ξυλογλυπτα της πρυμης... κλαρες πάνω απο τα τακάδο να κυκλώνουν το σκαρί και δυο λιονταρια ενετικα κατω από το ταμπλά που θα γράφει το ονομα...

Από καραβομαραγκοδουλειες, επονται τα υπόλοιπα τακάδα ( ηδη έχουν σχεδιαστεί και σημερα θα τρυπηθουν,), το μαδέρωμα του αρμενιστή και το καταστρωμα της πρυμης το εσωτερικό (αυτό που θα λειτουργήσει ως πάτωμα του σαλονιου). Οριο χρονικό μέχρι το τέλος Μαη... Η ιεραρχιση των προτεραιοτήτων μονο τυχάια δεν ειναι καθως Μαιος και Ιουνιος θα βρεί τον Πανο μοναχό του να μαστορεύει. Εθελόντρια μόνη έγω στην προσπάθεια του , ομως οι δυνατότητες μου περιοσρισμενες...αρα πορευόμαστε με εργασίες που δεν απαιτουν χέρια πολλά...
( η Μικρή Κωνσταντίνα, εθελόντρια αυτοκλητη κανει ένα διαλλειμμα απο το μινιαρισμα -ναι περνει το πινέλο και βάφει- , τρωγοντας ένα κουλουρι)

Εγινε σκέψη και ακολουθησε κουβέντα πολύ για τον αν ήταν πρεπον και συμφέρον να αναζητήσουμε τις υπηρεσίες καραβομαραγκού επαγγελματια, ίσα για το μεδέρωμα , το πλανίαρισμα και το καλαφάτισμα... η πρωτη βολιδοσκόπιση μας προσγείωσε ανώμαλα καθως το ύψος όμως της αμοιβής που απαίτηθηκε"φιλικά" ήταν δυσθεώρητο για το βαλάντιο των παιδιων ( προχειρος υπολογισμος μας εδειξε πως η τιμή που ζητήθηκε για 2 μήνες δουλιας ιεναι το κόστος που στοιχήσει το σκαρί απο την καρίνα μέχρι να πέσει στη θαλασσα) αλλα και αναρμοστο για μια προσπαθεια που ξεκίνησε, στηρίχτηκε και συνεχιστηκε , ερασιτεχνικά μεν αλλα πολύ υπεύθυνα δε, με μόνη πυξίδα το "σαράκι της δημιουργίας".


Κατα βάθος και ενθόμυχα χάρηκα για το απαγορευτικό της προσφοράς , μιας και εξαρχής ήθελα το όλο εχγειρημα, να μην το καπηλευτουν εκ των υστερων αλλοι...

-Ας πάει και δυο μηνες και τρεις πίσω -"και ποιος εγγυαται οτι θα ειναι συνεπης στο χρονοδιαγραμμα του ο μαραγκος και δεν θα τον κυνηγάμε ως ειθισται να κανουν ολοι του οι πελατες" η πρώτη ενσταση ,

-Ας κουραστουμε παραπάνω, και τι έγινε?? και ας μη το κουνησουμε ρουπι απο την Λευκαδα ολο το καλοκαιρι , "(camping "το καλλιγονι" μας βλέπω για διακοπές)"

-και συμπληρωνω εγώ " ας υποστώ την γκρίνια του Πάνου όταν θα κάνω κατι λάθος βοηθώντας τον- ποιος τον ακουει... "

Θα ειναι όμως ένα πειρατικό που φτιαχτηκε μόνο απο τα χέρια τους , ετσι όπως το ονευρευτηκαν πριν απο ενα χρόνο... Ενα σκαφος με τα ενδεχόμενα λάθη του, τα αναπόφευχτα σφάλματα των πρωτόπειρων, όμως θα ειναι ένα καραβάκι όλοδικο τους , που θα γνωρίζουν καθε του προκία, καθέ του ξύλο, που υστερει και που υπερτερει...κάθε του λεπτομερια...

Γιατί όπως λεει και ο αγαπημενος στίχος " αξίζει να υπαρχεις για ένα όνειρο και ας ειναι η φωτία του να σε κάψει"....