το πρωτο δοκιμαστικο

Δευτερα του Πάσχα, σχεδον δυο χρονια απο την εναρξη της ναυπηγισης και εγενετο το πρωτο δοκιμαστικο....

Με τον Καπτα Σταυρο -σιδερενιο- στο τιμονι, ειπαμε να πραγματοποιησουμε το πρωτο δοκιμαστικο του Κουρσαρου...Πορεια νοτια, πορεία από την Μαρινα της Λευκάδας προς τον Γερακα και αργοτερα προς Σπάρτη...

Επιστρατευτηκαν απο το Αιγαιωτισσα, σωσίβια 15 , και 2 παιδικα. χαρτης και κομπασο παλιο (του sunny cruise  το μόνο απομειναρι) για να βγαλουμε ταχυτητα με τον τρόπο τον παλιο και τον σίγουρο, gps  του Πέτρου για να υπολογιστει πιο ευκολα και γρηγορα.... V.H.F. μπαταριας φορητο, το τεσσαροχαλι του Βεσσαριου μαζι με καδενα και  σκοινι, νερα μπολικα, γλυκα για κέρασμα ("Την γέφυρα κερνάμε πρώτα"), γρασσο για την σαλαμαστρα... κιλιμια για να καθισουμε κλπ κλπ... Μπορει και να μοιαζαμε με εκδρομη σχολικη, παντως για τους περισσοτερους απο εμας - τουλαχιστον για τους εχοντες σχεση αμεση η εμμεση με το υγρο στοιχειο- το ταξιδι αυτο σημαινε πολλα, αν και διαφορετικα για τον καθενα...

Ο Πάνος π.χ το εβλεπε σφαιρικα... να δουμε συμπεριφορα του σκαφους στο ταξιδεμα, και την μανουβρα, να δοκιμαστουν μηχανη, αξονικα, πηδαλιο και υδραυλικα , αντε να δουμε και τι ταχυτητα θα επιανε...ειναι την αποψης που πολυ ναυτικοι συμμεριζονται, πως αν η προπελα δεν γυρισει δεν μπορεις να εισαι σιγουρος για τα προβληματα ή την επιτυχια ενος σκαφους...

Της ιδια αποψης και ο Μακης αν και με περισσοτερη εμφαση στην ταχυτητα την τελικη που θα επιανε... τον ειχαν απογοητευσει τα σχολια οτι δεν θα ξεπερνουσε τα 8 μίλια.... Ο Καπτα Σταυρος στο πρωτο crash test  μετα το μπαλονακι... Μολις ειδε θαλασσα και τιμονι,ξεχαστηκε, ανεβηκε την προχειρη τη σκαλα με τη σβελταδα εφήβου και την περιεργεια και την ανυπομονησια να δει το ταξιδεμα του σκαριου...

Τι καν αν μας έλειπαν τα άλμπουρα, η αρματωσιά, το κατάστρωμα, η κουπαστές , τι και αν η τιμονιερα και το χειριστήριο ήταν σκαριασμενα πρόχειρα.... Έφτανε για έμενα να βλέπω πλώρη να σκίζει τα νερά, να νιώθω την αρμυρά.... Σχεδόν δυο χρονιά είχα να ταξιδέψω... Τα ταξίδι αυτό μου έδιωξε όλη την ένταση των προηγούμενων ημερών, την αγωνία και το φόβο...Οσο για την Πανωραια, δεν εχω ξανααπντησει σε γυναικά άλλη τόση λαχτάρα και αγάπη για την θαλασσα και καθε τι ναυτικο..πληρη ταύτιση συναισθημάτων...
Καθεις λοιπον με τους λογους τους ξεχωρους, κατι αποκομισε....
Στο δια ταυτα....ομως και στο πρακτικό μέρος τις υποθεσης που παρουσιαζει και το μεγαλύτερο ενδιαφερον για τους καραβολάτρες.

Ταχύτητα επιασε τα 10 μιλια ανετα, εχοντας τρατο και γκαζι και αλλο...Η οικονομική ταχυτήτα του θα "κλεισει " στα 9,5. Μια χαρα για ξυλινο σκαρί...
Το τιμονι ειχε καποια μπόσκα, ακουγε απιστευτα και μου θυμιζε αυτοκίνητο... ελαχιστα το εστριβες και γύρισε το σκαφος αμεσως. Στην αρχή με ψιλοτρμαζε καθως ειχα συνηθισει αποτ αδικα μας με την αργή επαναφορα , αλλα μετα, ειδικα στον γυρισμο που ειχε και  το αερακι απο την πλώρη οταν  επιασα να τιμονευω το συνήθισα... Προτιμήσαμε την τιμονιερα του ντεκ απο την εσωτερική και ας ηταν σκαριασμενη προχειρα. Ειχαμε θεα πανοραμικη και για πρωτη φορα δεν με φοβισε το υψος , ακι μην ειχε κολωνακια ακομη, εγω καθομουν στην κουπαστη ανετα...

Η μηχανή στην αρχη μεχρι να ζεσταθουν μεταλλα και φλάτσες μύριζε... δεν ανεβασε θερμοκρασία, ο θορυβος της γλυκος και μετα το πρωτο δεκαλεπτο σταμάτησε και η αρχικη ανεπαισθητη κάπνα. Φυσικα διεψευσε οσους ελεγαν οτι θα πέσει μικρη για τετοιο σκάφος. και στις μανουβρες τις δοκιμαστικες (εν ειδη πρυμνοδετισης, δίχως αγκυρα, "οπως στα κουλουριώτικα") που καναμε στο Γερακα, ακουγε αμεσως και γυρνουσε με την πρωτη...Δοκιμάστηκε πρόσω ανάποδα, στο ρελαντί, ολοταχώς κλπ κλπ...μας αφησε αριστες ενυτπώσεις.
Στα απροοπτα αν μπορει να τα χαρκτηρίσει καποιος ετσι ηταν μονο η αυξημενη θερμοκρασια στην μποκολα, ενδεχομενως να υπήρχε γρασο παραπανω ή να ήταν ο μπρουτσος σφιχτος. Το πρώτο που θα ερευνηθει...
Σε δεύτερο επίπεδο, ένα ανεπαίσθητο bypression (βαιμπρεσιο) που πρώτο το αυτί της Πανωραίας και το δικό μου έπιασε... και καθώς το νιώθεις και το ακούς μόνο  στην πρύμη , μάλλον ενοχοποιείτε ο άξονας του τιμονιού  και ο τζόγος που έχει στην βάση του πηδαλίου...
Στην μανουβρα του γυρισμου, στην πλωρη ο Μακης , στην πρύμη εγω, μπαλονια η Πανωρια κα ιη Ντινα, ο Βαγγελης καβοδέτης , στα χειρηστηρια ο Πανος και στο κουμαντο ο Καπτα Σταυρος...

Στα αστεια οταν ειπαμε και του χρηστου να μας δώσει καβο πρυμνιο... το εδωσε, τον δεσαμε στον μωλο αλλα στην μπιντα του σκαφους αμολητος   παρεμεινε...

Για την ιστορία οι επιβαίνοντες ( ηλιακιακα) , Καπτα Σταυρος, Ντινα, Πανωραια, Πέτρος, Στεφη, Πανος ,Μακης, Τετα, Βαγγελης, Αννα, Χρήστος, Μιραντα, Παναγίωτης, Σταυρος,  Κώσταντινα, Μπέμπης. Σύλονο 16 νοματαιοι... Απων ο Καπτα Σπύρος , που η οχλαγωγια  - όπως συνηγόρησε και συμφώνησε και ο Καπτα Σταυρος - ήταν παραφωνία και παράγοντας ανασταλτικός στην επιβίβαση του..
Στο επόμενο δοκιμαστικό ελπίζουμε να έχουμε τα κατάρτια τοποθετημένα , και γενικά  να μην έχει αυτή την εικόνα του ατελούς και ημιναυπηγιμενου. ακομα σκεφτομαι το βλεμμα αποριας που ειχαν οι επιβενοντες των ιστιοφορων που συναπαντησαμε στο διαυλο...σαφως και θα αναρωτιουνταν τι ειμαστε....