24/9/09

βιντεο 2 - ο πάνος εν δρασει

και εδω ο Πάνος να καρφωνει. Λεπτομερια, οι σφήνες που φερνουν το μαδερι στην σωστη θέση.

πέτσωμα


βιντεοα 1
Originally uploaded by AEGEOTISSA
βιντεακι με τον Μακη να πετσωνει.

νεοτερα του Σεπτεμβριου- κατεφθασαν ενισχυσεις

Έλειψα 5 μέρες και όταν γύρισα η εντύπωση μου ήταν πως προχώρησαν με γοργούς ρυθμους. Στα νεότερα λοιπόν και σημαντικά των τελευταίων ημερών.

- Η εύφημος μνεία και τα ευμενή σχόλια του Καπτα Σταυρου

Το Αιγαιωτισσα ΙΙ επέστρεψε για χειμώνα στη βάση του και ταυτόχρονα η επιστροφή του σήμαινε και την επιθεώρηση και επόπτευση αναδρομικά της ναυπήγησης από τον "καθ' υλη αρμόδιο" ( λόγω εμπειρίας)  Καπτα Σταύρο.

Ο Πάνος απο την προηγούμενη μου έλεγε :  "και δεν με νοιάζει τίποτα αλλo, παρά μόνο ότι ο πατέρας σου θα βρει λάθη και θα αρχίσει να φωνάζει. πως το κάνατε έτσι αυτό, γιατί δεν ρωτούσατε?"
Η αγωνιά του ήταν έκδηλη και πραγματική, γιατί παρόλη την κριτική και τα σχόλια εδώ και 3 μήνες, των αυθεντιών και  των άσχετων , το αυτάκι του δεν ίδρωνε. Συμβουλές φυσικά και άκουγε από τους "κατέχοντας την τέχνην", αλλά τις ενστερνίζονταν μόνον κατόπιν ωρίμου σκέψεως και πρακτικότητας στην εφαρμογή. Έτσι η επιστροφή του Καπτα Σταυρου , σήμαινε για τον Πάνο , ότι οι  όποιες ατέλειες, λάθη και αβλεψίες θα έβγαιναν στην επιφάνεια.
Oταν τα πρώτα , τα δεύτερα, αλλά και τα των επόμενων ημερών ,σχόλια ήταν μόνο για να αποδώσει εύφημο μνεία, η ικανοποίηση των αδερφών Δρακατου δύσκολα κρύφονταν. Σαν να αποκτήσαν ξαφνικά φτερά και έτρεχαν με χίλια. Έφτανε μια καλή κουβέντα για να τους δώσει ανάκαρα και το χαμένο τους κουράγιο. Για πρώτη φορά είδα τον  συνήθως φειδωλό και μη- κομπάζοντα Πάνο να καμαρώνει...

Εν συντομία , σταχυολογώντας  τα σχόλια που καταλάγιαζαν τους φόβους τους , ο Κ.Σταύρος, είπε πως ήταν κατόρθωμα να κλείσει η πλευρά με μόνο 3 καταφραγίες και καμία σφήνα, πως η εφαρμογή στα σόκορα και τους αρμούς ήταν κάτι παραπάνω από άψογη και συνόψιζε λέγοντας πως τα παιδιά έχουν κάνει την καλύτερη και πιο μερακλίδικη δουλεία που έχει δει...

-         Κατέφθασαν ενισχύσεις
Η επιστροφή των Αιγαιωτισσα σηματοδότησε την απαρχή της ενίσχυσης των  «δυνάμεων κρούσης».
Πέρα λοιπόν από τον Βαγγέλη που αποτελεί των πρώτο των βοηθών  εθελοντών με αρμοδιότητα το ζουμπαρισμα και δη στα χαμηλά και πλέον δύσκολα των σημείων,  κάτω από τον κόμπο του σκάφους ακολουθούν :
Στάθης που ανέλαβε 8 ώρο μεροκάτο να κάνει όλη την χαμαλοδουλεια. Σφουραρισμα, από κοινού ζουμπαρισμα , καλαφάτισμα και στοκάρισμα.
Καπτα Σταυρος, που παρόλο που δεν θελουμε να ζοριστει , βοήθα τον Πάνο όταν είναι μόνος σε τα μαδέρια, και  έφτιαξε την αρμόκολλα σε αναλογίες πρέπουσες με την προσθήκη πριονιδιού και στοκάρισε όλες τις προκιες.
Για τον Βεσσαριο θα δούμε τι επιφυλάσσουμε….
Εμένα πάντως με έχουν για το μινιαρισμα.

Σκέφτομαι λοιπόν πως με τόσους παρατρεχάμενους και  προσκολλιώμενους ίσως να χρειαστεί στο τέλος να αποδώσουμε τίτλους τιμής και ευχαριστίες σε άτομα που πραγματικά στάθηκαν αρωγοί πολύτιμοι, είτε ηθικά ή υλικα…Οψόμεθα.

-         Ιn Memorial
Ίσως η πλέον συγκινητική στιγμή όσο καιρό φτιάχνετε το σκάφος να έλαβε χώρα χτες το απόγευμα.
Απόγευμα ήσυχο και μελαχολικο.Ήμασταν μόνο , ο Πάνος , ο καπτα Σταυρος , η υπογραφόμενη και ενας από τους συνήθεις θεατές… Πενήντα κάτι, ήσυχος ανθρωπος που όταν ερχεται δεν «παρεμποδίζει» με την παρουσία του. Την ώρα που ο Πάνος   μετρούσε  να βγάλει στανζτολα  αυθόρμητα του βγήκε το παράπονο.
 « Α ρε Τακη, δεν εισαι εδώ , να σε πειραζα  τώρα, να σε φώναζα πλοιοκτήτη και εσύ να καμάρωνες. Μας άφησες νωρίς, ποιος εσυ, που πηγαίναμε για κυνήγι και δεν σε έφτανε κανένας…»
Και άρχισε ένας μονόλογος ατελείωτος , χείμαρρος πραγματικός με εικόνες, στιγμές και αναμνήσεις και τον Μαστρο Τάκη ( τον πατέρα του Πάνου και του Μάκη) για πρωταγωνιστή. Κανείς άλλος δεν μιλούσε, ο φίλος αυτός του κυνηγιού, είχε καταφέρει να ζωντανέψει τον Τακη , να τον φέρει στο σήμερα , μας έκανε να τον βλέπουμε ζωντανό να συμμετέχει στην κατασκευή , να φωνάζει , να περηφανεύεται για το σκαρί… Μετά η σιωπή – τι άλλα λόγια να πεις- έπεσε βαριά και μόνο ο ερχομός του Μάκη – ως συνήθως άκρως φασαριόζικος- διέλυσε την αμηχανία των αναμνήσεων…

17/9/09

την κλεισαμε την πάντα την αριστερη


φωτογραφια πριν απο 15 μέρες περιπου.



με κόπο , κουραση και εξάντληση περισση καταφεραμε και εκλεισε η αριστερη μερια.

Ο αντοχες χτύπησαν κοκκινο... Ο Πάνος στα ορια του ( πεφτει για ύπνο το βραδυ και το χερι του ασυναισθητα κανει τις κινήσεις του καρφωματος, χτυπα και στα ονειρα του με την βαρια), ο Μακης κλασικά πιο χαλαρος αν και πολυ κουραμενος. Οταν φτανει κατι στο τέλος ο δρομος φιανεται μακρύς , ατελειωτος και η απελπισια μας κυριευει...
Τα παιδια δίνουν εναν αγωνα ανισο με τον χρονο. Πρεπει να προλάβουμε τις βροχες , πριν λασπωσει το οικοπεδο, γιατι τότε θα πρεπει να μπαζωθει για πατήσει ο γερανος και η πλατφόρμα.
Το σκαρι, το κατωκαραβο ειναι ετοιμο (σχεδον) απο μαραγκοδουλιες. μενει σβουραρισμα και καλαφατισμα. βαψιμο και μουραβιαρισμα, που ομως μπορουν να γινουν και οταν βγει το σκαφος απο τον ταρασνα, λιγο πριν το ρίξουμε στην θαλασσα.

γνωριζουμε οτι η χοντροδουλια μπορει να εφυγε τώρα ομως υπαρχει τετοια πληθωρα εργασιων που μας τρομαζει και φυσικά μολις πεσει στη θαλασσα θα αρχίζουν και τα πολλα τα έξοδα...Υπομονη και επιμονη...

3/9/09

νεοτερα της ναυπήγισης ...περι μαδερώματος και λοιπων εργασίων



Οι εργασίες στον κουρσάρο συνεχίζονται με πυρετώδης ρυθμούς. Πλέον η παρουσία των παιδιών του Πάνου & του Μάκη είναι καθημερινή, πρωί και βράδυ, το ίδιο και των εμβόλιμων επισκεπτών και βοηθών

.
Περί μαδερώματος:

μέχρι τέλος του Σεπτέμβρη ,πριν πιάσουν οι βροχές ,πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το πέτσωμα , πέντε αράδες -πάντα κι άλλη κατά την ντοπιολαλία- μένουν για να κλείσει το μαδερωμα ,μαζί με τις καταφραγίες. Μαδέρι πάχους 45 χιλιοστών, 5,5 μέτρα μήκους και 20 εκ πλάτους. Βοηθήματα πέραν του καμινέτου, τα νταβίδια, τα μπουντελια και ο γρύλος ο υδραυλικός.
Οσα μας τρόμαζαν , τα ξεπεράσαμε ένα ενα...Από τον τρόπο που θα έμπαιναν τα μαδέρια(μια λάθος συμβουλή και παραλίγο να πήγαινε στράφι όλος ο κόπος ) μέχρι το πλανιαρισμα των στραβών για να στρώσουν οι σανίδες, το ζουμπαρισμα, το στοκάρισμα και το τρίψιμο... Όσο για σφήνες παρόλο το κυρτό του σκαριού ολα δείχνουν οτι θα τις αποφύγουμε. Οι σανίδες έρχονται σχετικά εύκολα, με σταντζόλα πάνω και κάτω. Στις κούρμπες της πλώρης και της πρύμης δουλεύει φωτιά για να γυρίσει το μαδέρι, ενίοτε και νερό. Ρίξαμε και κατράμι στη σαφρα, με την μυρωδιά της πίσσας να μας πηγαίνει χρόνια πίσω... τοτε που το πισσαρισμα ήταν τεχνική απαραίτητη για την στεγανοποίηση... Τοσο πίσω μας πήγε που κάποιος πρότεινε για σαβούρωμα να βάλουμε άμμο χύμα κάτω από τα μπανιολα. . Ούτε καν αγούλια … φυσικά η πρόταση απορρίφθηκε ομοφώνως…

Περι καλαφατίσματος , ζουμπαρίσματος και στοκαρίσματος
Μεσα στην βδομάδα περιμένουμε ενίσχυσης για το καλαφάτισμα καθώς ο Πάνος απο μόνος του δεν θα αντέχει τόσους αρμούς... Βεσσαριε, αν το διαβάζεις… “Μας λειπεις”

Στο ζουμπαρισμα πρόθυμος εθελοντής ο Βαγγελης, αδαής μεν αλλά με μπράτσα γέρα... μέχρι και ζουμπά κατά παραγγελία του έφταιξε ο Πανος στο μηχανουργείο....
Όσο για τον αρμενιστη , μεσα στην ζέστη του Αυγούστου τον περάσαμε τρία χέρια μίνιο και αλλά τόσα στόκο, το τρίψαμε και έγινα σαν χαρτί λειος για να σταματήσει να φυραίνει το ξύλο. Έχει περαστεί και 2 χέρια βελατουρα...

Περί χρωματισμου
Εντονα μας προβληματιζει το χρώμα το τελικό που θα εχει το σκάφος. μόνο για τον αρμενιστη καταλήξαμε οτι θα είναι της ωχρας της ανοιχτης και γλυκιας η απόχρωση. Για τα έξαλα μπαλατζαρουμε ανάμεσα σε μπλε -μαύρο και μπορντό σκουρο πολυ... κάθε πρόταση καλοδεχούμενη... μαυρο μας ειπαν ότι του πρεπει του κουρσαρικου, αλλα και “μπλε μαρε…” που κατεληξε να γίνει συνθημα και φραση που αναμασαν γελώντας όταν οι μαστορες μας εχουν κέφια…

περί καθελκυσης
Και ερχόμαστε στο κομμάτι που εμένα με τρομάζει πιο πολύ… για την δυσκολία του αλλα και για τα απρόοπτα που ελλοχεύουν στην διαδρομή από τον ταρσανά μας στη θάλασσα. Αν όλα πάνε καλά το σκάφος θα πέσει μέσα στον Οκτώβρη στη θάλασσα. μη φανταστεί κανείς οτι θα είναι έτοιμο, μόνο το σκαρί αχαρο , διχως αλμπουρα και μπαστουνι, δίχως κουπαστες…και η μηχανή στη θέση της...

ρυμουλκιο θα πάει στο ντόκο... οι εργασίες θα συνεχιστούν στο νερό μέχρι και τα μέσα του καλοκαιριού του επόμενου που ευελπιστούμε ότι θα είναι έτοιμο να κάνει το πρώτο του δοκιμαστικό...

Περί σκαλιστών και λοιπών ξυλόγλυπτων καλλιτεχνημάτων

Αφού πρώτα φιλοτέχνησα μια πυρογραφία σε κυπαρίσσι, απομεινάρι απο το άλμπουρο του Αιγαιωτισσα του μικρού , δώρο στον Πάνο το δεκαπενταύγουστο, με την μορφή του κουρσάρου όπως τον φαντάσθηκα αρματωμένο, άρχισα να σχεδιάζω, στο μυαλό πρώτα τα σκαλιστά της πρύμης , εκεί που θα μπει το καπάκι...

υ.γ. είμαι σε δίλημμα αν πρέπει να αναρτήσω τώρα φωτογραφίες ή σε καμία 10 μέρες όταν θα έχει τελειώσει το πέτσωμα... για βοηθήστε με λίγο με τα σχόλια σας....