16/10/10

χαθηκαμε αλλα προχωραμε....

Καιρο εχω να γραψω... πολυασχολη γαρ... αρχισαν σχολεια, εδεσαν τα σκαφη, τρεχαματα δεξια και αριστερα αλλα πιστη στο ραντεβου σχεδον καθε απογευμα στην Μαρινα της Λευκαδας... Να βοηθαω, να κρατω συντροφια, να κρατω τα μποσικα στην γκρινια του Πανου...
 (δοκιμαζοντας το φλοκο)
 (το παραθυρο φινιστρινι μας απο την εσωτερικη μερια... εχει μπει και το ξυλο που φεδρωνει το κασαρο)


(με τον Βεσσαριο, ωρες βραδυνες να καρφωνουν την επενδυση , να φτιανχουν τα χωρισματα των καμπινων)

 ( το κασσαρο απο εξω)
 ( κοφα και αλμπουρο και πανι και ξαρτια, ψευδαισθηση ταξιδου μας δινει ο υψωμενος φλοκος)
( σπαζοντας με το ρουτερ τη γωνια της μπαζας)

 (μαζευοντας το πανι)
 (αναπαυλα για επισκεπτες -Μιχαλης- και για βοηθους - Βεσσαριος)
 ( η μωνωση πριν το φεδρωμα των δωματιων , για ήχο και ζεστη και βραδεως καιομενη - το παθημα του Παναγιωτα μας φοβισε αρκετα)
 ( λουκι για να φευγουν τα νερα απο το καταστρωμα)
Πολλα τα μερεμετια, πολλες οι δουλιες και τωρα ειναι που το σκαφος ζητα τα "λεφτα"... αρχιζει πλεον να πιεζει και ο χρονος, γκρινιαζω και εγω... " αν θελεις ναυλα το καλοκαιρι, πρεπει οι καμπινες μεχριτα χριστουγεννα να εχουν τελιωσει..."  Τι να πρωτοκανει μονος, καπου πελαγωνει... Βεβαια οταν αναλογιστικαμε οτι περσι τετοια εποχη υπαρχε απλως ενα κουφαρι σκαφους αναθαρρησαμε... Τερμα ομως η πολυλογια και ας ερθω στα καθεκαστα... Με τον Βεσσαριο ξεμπαρκο πια και βοηθο αξιο  Βαλαμε μπαζες γυρω τρυγυρω στο κασαρο, φτιαξαμε το πορτακι και το ταμπουκιο των δωματιων, χωρισαμε τα δωματια, (κιμωλια αρχικα, ορθα μετα, φερδρωμα τελευταιο) . Στο μεσιανο το στεγανο 4 βγηκανε, 3 για επιβατες και ενα για πληρωμα, στο πλωριο μια καμπινα μεγαλη... Χωρισαμε και τα μπανια, βαλαμε και τους σωληνες της αποχετευσης, τα σιφωνια  , τις δεξαμενες λυματων, βαλαμε και τα φινιστρινια τα οβαλ στα δωματια, τοποθετησαμε και την μονωση και το ξυλο που θα φερδρωσει και θα βερνικωθει... και τι αλλο, α πηραμε και τα παλια τα πανια τους φλοκους και το μεσιανο του Αιγαιωτισσα  και τα δοκιμασαμε... ερχονται κουτι, πλυσιμο θελουν και σινιαρισμα και "αντε να λυσουμε"...
 Και ομως οι εργασιες ειναι πολλες.... σειρα τωρα εχουν τα καλωδια, οι γραμμες οι 24 και οι 220 του ρευματος, διακοπτες και πριζες και φωτα για να κλεισουν τελειως οι μπουλμεδες, τα κασωματα σε πορτες δωματιων , μπανιων και σαλονιου... και τα μπανια, πλακακια , σωληνες ,νηπτηρες , λεκανες .... και μετα επιπλωση ....Αιδιοδοξοι πορευομαστε εν μεσω κρισης αλλα οπως λεει κα ιτο τραγουδι το αγαπημενο "αξιζει φιλε να υπαρχεις για ενα ονειρο και ας ειναι η φωτια του να σε καψει...."

υ.γ. και φυσικα αισιοδοξια αντλουμε αστηρευτη απο τους διαβαζοντες το μπλογκ, απο τα τηλεφωνα εκπληξη αγνωστων μεχρι προτινος αλλα φαννατικων ονειροπολων καραβολατρων...
Οφειλουμε ενα μεγαλο ευχαριστω σε ολους .... Εστω και οτι μας διαβαζετε ειναι σπουδαιο...

απο που να αρχισω τις ευχαριστιες ?
απο το τηλεφωνο της Μυκονου απο ετερο φανατικο των ξυλινο σκαφων οπου αντευχομαστε καλη δυναμη στο σκαριασμα του καραβοσκαρου του,
απο τον καθηγητη του Παν. Αιγαιου με την αξιεπαινη μελετη του στην αξια την διαχρονικη του ξύλου, απο τον καθηγητη το γιατρο τον Κεφαλλονιτη " αλλη χαρη εχει να ακους το ξύλο να γυρνα, τα καρφια να μπαινουν" ,
απο τους καπεταναιους, εν ενεργεια ( Θεοφιλε ....)  και συνταξιουχους  ( καπτα Σπύρο )που μας παρακολουθουν , μας διαβαζουν , σχολαζουν, διορθωνουν , παρατηρουν και εμψυχωνουν.
Απο το φιλο τον παιδικο  , τον Βασιλη που απο τα Χανια μπαινει και χαζευει τα τεκτενομενα εν λευκαδι... ( Ο Γιωργος ηταν το καρφι...) Χαιρετισματα λοιπον πολλα ειπε ο Πανος να μεταβιβασω...
Απο ετερους θαλασσολατρες και των  καραβιων φανατικους...

Απο οσους με πηραν τηλεφωνο και ρωτουσαν για καρναγια, καραβομαραγκους, τεχνες και τεχνικες?

Ολους αυτους του ευχαριστουμε και υποσχομαστε στο παρθενικο ταξιδι να τους προσκαλεσουμε για μαι βολτα....