18/6/09

ο πανος και το πριαρι... Λευκαδα Ιουνιος 2009

και αυτο ειναι το πρωτο πλεουμενο που σκαριασε ο Πανος πριν 12-13 χρονια... Δειγμα τοπικης ναυπηγικης -αποκαλουμενο "πριαρι" συνατναται στην Λευκαδα και με καποιες μικρες διαφορες στο Μεσολογγι

για να δουμε που βρισκομαστε....

Και μετα απο καιρο , ηρθε η ωρα να βάλω φωτογραφίες.



Εμπλεκόμενοι και συνεργαζόμενοι-

Τα Αιγαιωτισσα ξεκίνησαν – επιτελους- και τα δύο τα ταξίδια τους και ετσι ελπιζω να βρισκω χρόνο περισσότερο να ενημερωνω το μπλογκ αλλα και να βοηθαω εμπρακτα τον Πάνο που τον τελευταιο μήνα προσπαθεί σχεδον μόνος τους.

Πολυτιμη βοήθεια – μεχρι να μπρακαρει- ήταν ο Βεσσαριος και τον ευχαριστουμε θερμα , θα μας λειψει σίγουρα….( ξέρω οτι με διαβάζεις οποτε μακάρι φέτος να εχετε καλυτερες θαλασσες και λιγότερα προβλήματα).

Ο Μάκης τις λιγοστες φορες που ερχονταν είτε δεν είχε χρονο, ειτε η κουραση του δεν του επετρεπε παρα μόνο να καμαρώνει τις γραμμες του σκαφους, και να κουβεντιαζει ατελειωτα…

Ετσι ολη η προοδος οφειλετε στον Πανο. Καθόλου ασχημα για ενα ατομο μόνο του.

Εργασίες

-Μεχρι λοιπον να ερθει το πέτσωμα απο την Φιλανδια – ειχαμε την ατυχια να ξεμεινουν οι ξυλαποθήκες απο 5αρι πευκο φιλανδικό- και περιμενουμε την επομενη εισαγωγη – καλως εχοντων των πραγματων σε 3 βδομαδες- εκτελεστηκαν αλλες εργασιες σημαντικες που ανειδειξαν τις γραμμες του σκαρίου μας.

Στήθηκαν τα δύο τα κομοδέσια, το κασαρο της πρύμης ( οπου θα βρίσκεται το σαλόνι, η κουζινούλα και η εσωτερική τιμονίερα) και το κασαρο της πλωρης ( μια καμπινα μεγαλή ή 2 μικρες ακομα δεν εχουμε καταλήξει). Βάλαμε τη φουρνιστη ( απο ξύλο ελιας- και εδεσε ολο το σκαφος), βάλαμε το καταστρωμα καταπλωρα ( απο ξύλο ναγκατι, με χρωμα κοκκινο σαν του μαονιου αλλα λίγο πιο γλυκο) , φοδραρίστηκε η πλωρη με μαδερια εσωτερικα και χτες μπήκαν και οι κουπαστες της πλώρης , μεχρι και οι ξυλοπυροι στις προκιες του κατστρωματος μπηκαν –δουλια δικια μου, ακομα εχω κολλα στα χερια μου).

Σειρα εχουν τωρα τα μερεμετια τις πρύμης, στον αρμενιστή, να μπει το δευτερο τακαδο για να δεσει. Να ζουμπαριστουν οι προκες , να καλαφατιστουν οι αρμοι….

Ξύλα –

Ενα απογευμα λίγο πιο χαλαρο καθομασταν και μετρουσαμε τα ξύλα – 10 μεχρι στιγμης και επειται συνεχεια….

Κυπαρισσι – Καρινα / σαφρα, καδίνες, μισοκάδενα, ορθά.

Φτελια (καραγάτσι) – ποδόσταμο / κορακι , ακραπι /νομεις και μανταλια

Ευκαλυπτος – νομεις, ακραπι

Μουρια (σκαμνια) – νομεις

Δρυς (ρουπακι) – τακαδο

Ελια – φουρνιστη / μπρατσολια

Πευκο φιλανδικό – πέτσωμα / τσαπες

Ναγκατι – καταστρωμα / κουπαστες ( μαονοειδες που υπήρχε στην ξυλαποθήκη για πάνω απο 30 χρόνια , στεγνο και ξύλο με πολυ ομορφο φινιρισμα, στην ίδια ντανα των ξύλων υπήρχαν κοκκινωπες πλακες που εφεραν επανω την σφραγίδα «νιαγκον», υποθεσαμε με τα παιδια της ξυλοποθήκης οτί πρεπει να είναι και αυτό ναγκατι ομως βάζοντας το στην βάση του κασαρου ειδαμε οτι παρολο που εχει σχεδον ιδιο χρωμα με το ναγκατι, εχει όλη μυρωδια και άλλα νερα, πιο πορωδη. Με ερωτηματικό λοιπον ισως εχουμε βάλει και ενα ακομη ξύλο.

Κοντρα πλακε – στο πατωμα

Ελατο – στραγαλιες / πικεριες






βιντεο νο 2

Ενα βιντεακι που το χρωσταω- καλαφτισμα.

Ο Πανος εχει μάθει να καλαφατιζει -εδω και καποια χρονια-, απλα παρακολουθωντας στα καρναγια τους καραβομαραγκους πως δουλευαν το καλαφατικό, το στουπι και τη ματσολα. Εδώ τον βλέπουμε γεμίζει τους αρμους του τακαδου.

Μπορω να πω πως τον επεισα με πολυ μεγαλη δυσκολία να μου επιτρεψει τη βιντεοσκοπιση…

«Δεν ξερω να καλαφτιζω» « Θα μας γελανε» … Κλασική αντιδραση του να υποτιμα τις ικανοτητες του… ( θα μου θυμωσει με το σχολιο…)