18/1/10

για τον Τέλη

Θα θέλαμε να πουμε ενα δικο μας αντίο στον Τέλη που εφυγε απροοπτα σήμερα.
Απο τους ανθρωπους που γνωρισα κατα την δειαρκεια της ναυπηγισης, καθε απογευματακι στο καλιγονι ερχονταν (Παω να δω τι κανουν τα παιδια ελεγε)και με την κουβεντα του μας κρατουσε συντροφία ευχαριστη. Ηταν απο τις παρουσιες που επιζητούσαμε και τον αποζητουσαμε οταν εκανε κανενα διήμερο να φανεί.Ειχε παντα ενα καλο λογο για ολα και ολους και μας εμψυχωνε οσο κανεις.Εδινε τα εργαλεια στον Πάνο, τον μαλωνε πατρικα οταν φωναζε και εκνευριζόταν ("τσωπα μώρε παιδί") και ήταν ισως ο μόνος απο "τους μη εχοντες εργασία" που οταν μας ελεγε την γνωμη του δεν μας εκνευριζε οσο ζόρι και να εκρυβε η στιγμή.  Τον ειχαμε ονοματίσει δικαιωματικά πρωτο των πρωτων βοηθο και του ειχαμε ταξει θεση περίοπτη στο πρωτο το ταξίδι. Η μοιρα τα θελησε αλλιως.

Χτες ήρθε την τελευταια του την βόλτα στην Μαρινα. Φτασαμε ταυτόχρονα. "Ουτε ραντεβου να ειχαμε " ειπαμε και οι δύο μαζί.
Μπήκαμε στο σαλόνι , εκεί που έχω στημένο το σκαλιστο  της πρυμης. Το σχολιο του εφερε γελιο."Δεν πληρωνετε τετοια δουλεια "μου ειπε, "μα δεν θα πληρωθω ετσι κι αλλιως, αν περιμενα κατι τετοιο..." αντετινα γελώντας. Για ενα σχεδον δύωρο μιλουσαμε περι ανεμων και υδάτων, περιχαρης ήταν που σε ενα μήνα θα γίνοταν παππους, εκανε σχεδια για ταξίδια στην Πόλη, ανετρεξε στα παιδικά του χρόνια, μιλησε για τα παιδια του και έφυγε βιαστικός για να πλύνει το αμάξι.
Οταν μου ειπε το πρωι ο Πανος για τον χαμο του νομιζα οτι εκανε φαρσα κακόγουστη, δεν ήταν δυνατον...ενας ανθρωπος γεματος κεφι, γεματος ενέργια θετική να φύγει για πάντα...
Σαν φίλο που γνωρίσαμε με αφορμή τονΚουρσαρο (προτερα δεν τον ξέραμε) δεν θα τον ξεχασουμε ποτέ.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ απο ολους μας