31/3/09

"you may say I am a dreamer ,but I am not the only one"...

Ο κλασσικός αυτό στίχος ηρθε ως αυτοκλητος & αυθορμητος τίτλος κοιτώντας παλιές φωτογραφίες που με γύρισαν κάμποσα χρονια πίσω...συγκρίνοντας τες με τις τωρινές του Κουρσάρου.

Ταξίδι στο χρόνο λοιπόν, με κοινό παρανομαστή και πάντα παρόντα τον Καπτα Σταυρο τον Αρέλη ,έχωντα όχι απαραίτητα πάντα την ίδια ιδιότητα.


( ο Καπτα Σταυρος σήμερα , στο ακράπι του Κουρσάρου ακουμπισμενος)




Πρώτη στάση στη Λευκάδα στα καρνάγια του Βλυχού ,τότε που ναυπηγήθηκε το Αιγιαιωτισσα Ι ( πέρασαν κιόλας 23 χρόνια)



Λευκαδα - Ειναι Οκτώβρης του 1985. Εχουν τελειωσει τα ταξίδια του Sunny Cruise και ο Καπ. Σταύρος μολις εχει ξεμπαρκαρει.Σπεύδει στη Λευκάδα οπου ναυπηγούνταν κατά παραγγελία του και με σύμβααση αποκοπης η ναυπήγηση του πρωτου Αιγαιώτισσα ( 24 μετρα τοτε). Το χρονοδιαγραμμα ειχε καταστρατηγηθειαπο τα καρναγια και τα περιθώρια ειχαν στενέψει επικύνδυνα. Το σκαρι ήταν μόνο με τις στραγαλίες , με το πρώτο του κλεισμενο ναύλο για το Μαη του 1986. Εμοιαζαν όλα τα εμπόδια ανυπερβλητα. Χρήματα δεν υπήρχαν για να μπουν προσθετα συνεργεία. Η απέλπισία περίσσευε. Τοτε ήταν που επιστρατεύτηκαν παντιοτρόπως οι φίλοι και με περίσση κουραση και προσωπική εργασία πραγματοποιήθηκε το ακατόρθωτο. 26 Μαιου του 1986 το σκάφος επεσε στην Θαλασσα, μη εχοντας χρόνο ουτε για δοκιμαστικό, 29 Μαιου του 1989 εγινε η πρωτη επιβίβαση επιβατων στην Κερκυρα...

Χρονια σκλήρα που εθρεψαν την μετέπειτα εμπειρία....


Πρέβεζα 1995-1998
Και επονταν συνέχεια - σαν χτες μου φαίνεται - στην Πρεβεζα , στην Μαργαρώνα ,οταν φτιαξαμε το καμάρι μας το "Αιγαιώτισσα ΙΙ".
Τολμημα σοβάρο και με κινδύνους πολλους, εμελε να ειναι το μεγαλύτερο ξύλινο της τελευταιας 4ο ετίας που ναυπηθηκε στην ελλαδα - μεχρι εκεινη την στιγμή-θελαμε αυτή τη φορά ένα καραβόσκαρο γνήσιο και περήφανο... το πάθημα της ππροηγούμενης ναυπηγησης θέλαμε να ειναι μάθημα στην παρούσα, ετσι δεν μπλεξαμε με καρναγια και συμβάσεις έργου. Καραβομαργκος και συνεργός ο Κώστας ο Χαρίτος , εκ Σαμου ορμώμενος - με περγαμηνες στους καρλοβασίτικους ταρσανάδες... Η χρηματοδότηση και εδω απέλειπε, το ίδιο και κάθε λογής ενίσχυση... δουλευε και όργωνε τις θαλασσες το Αιγαιώτισσα το μικρό για να"βγάλει" το μεγάλο....
Εμενε και αυτή τη φορά η εργασία η προσωπική , ακόμη πιο κοπιαστική ...
"τα στραβά 7 φορες τα μινιαρισα και άλλες 7 χρωμα τα πέρασα , τόσες και εσεις να τα βάψετε" μας λεει σήμερα η Κυρά Μαρία....



Και επειδή τα χρονοδιαγραμματα ειναι για να "καταπατούνται" και οι "μαστορες" για να τους κυνηγας και αυτή τη φορά ο χρόνος περνουσε γρηγορα ανεκμετταλευτος και εις βάρος μας - παρόλες τις ποινικεςρήτρες και τις ασφαλιστικές δικλειδες...

Η καρίνα έπεσε το 1995 - το πετσωμα ολοκληρωθηκε το 1997 και καθελκύστηκε το 1998










Σαφώς από τις πλέον συγκινητικές στιγμής ήταν όταν έπεσε στη θάλασσα ανήμερα του Αγίου Κωνσταντινου ( 21.05.1998). Με την Σχολή των Πλοιαρχων της Πρεβεζας παρούσα, με βάζα δανεικά απο τα καρνάγια του Βλυχου ( ρυμουλκιο τα έφερε στα μουλωχτα το Αιγαιώτισσα Ι απο την Λευκάδα στην Πρέβεζα) , με υπευθυνους για το ριξιμο και αυτους δανεικους απο την Λευκάδα, με την καρδια να χτυπά δυνατα και με το στομαχι ενα κόμπο... Α και κλασσικά με την απίστευτη ελληνική γραφειοκρατία που δεν επετρεπε να μεταφερθει το σκάφος στην Λευκάδα.

η πρωτη προπελια


το πρωτο ρεμέτζο


Στιγμες που χαραχτηκαν στην μνημη ανεξίτηλα και που προφανως αυτες είναι που μας γεμίζουν αισιοδοξια και θρεφουν την φαντασία μας ωστε να βλέπουμε ήδη τον "Κουρσάρο της Αγίας Μαύρας " να ταξιδέυει , όταν ολοι οι άλλοι βλέπυν μονο άψυχα ξύλα...

27/3/09

της πρύμης το πέτσωμα



Επιτέλους λιακάδα. και η πρύμη κλείνει. Τα μαδέρια απο διαλεγμένο φιλανδικό πεύκο, γύρισαν πολύ ευκολα. Ο τάκος ο τελευταίος είναι από φτελιά. .τέσσερα λοιπόν τα ριπίδια, από κάθε πλευρά του σκάφους. Το τελευταίο τοποθετήθηκε αφού πρώτα μαδερώθηκε το κάτω μέρος της πρύμης...
Σειρά εχει τώρα το τακάδο - τρυπητο-. Θα ξεκινήσουμε από την πρύμη για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε με τα ριπίδια της.

26/3/09

Η σάλα του αυτοσχέδιου ταρσανά μας


σάλα
Originally uploaded by AEGEOTISSA
Εδω που ξεκίνησαν όλα. η σάλα , οπου αποτυπωναμε- απο τα σχεδια- τα χναρια των νομεων και στη συνεχεια κόβαμε σε λεπτο κοντρα πλακε τα στάμπα των στραβόξυλων.Διακρίνονται τα ίχνη των νομέων της μεσαιας τομής.
Οι υπολοιποι νομεις βγήκαν με σταντζόλα...

το κλεισιμο της πρύμης

η πρύμη εσωτερικά, πριν τοποθετηθει η τσάπα-με μόνο τις φουρμες- και τέλος την ώρα που μπήκε το πρώτο μαδέρι.








Η αλήθεια είναι οτι περιμεναμε πως η πρύμη θα μας ζόριζε περισσότερο. Τελικα τοποθετωντας τα πρωτα 6 ριπίδια πάνω στο τελευταιο νομεα, ειδαμε πως για να συνεχίσουμε ήταν απαραίτητη η τοποθετηση της πρώτης πρυμιας τσαπας..












Το απογευμα εκεινο ηταν αρκετα ήρεμο, και η ευκολια με την οποια ερχονταν τα ξύλα μας γέμισε ευφορια και ηρεμια ... ηταν σαφως η καταλληλη ευκαιρια για να αποθανατίσω καρέ καρε την όλη διαδικασία , διχως να ενοχλω τους πρωτο μαστορες (Πανος & Μακης... που όταν διαβάσουν όσα γραφω θα γελανε νομίζοντας πως τους πειράζω...)

παμε λοιπον να δούμε βήμα βήμα όσο έγιναν εκεινο το σουρωπο (24.03.09
) λίγο πριν πέσει ο ήλιος

Αφου βγηκε η σταντζόλα για το ξύλο και παρθηκαν στο μαδέρι όλα τα φάλτσα, προηγήθηκε της τοποθέτησης ,πλανιαρισμα του πρυμνιου ποδοσταματος , κόψιμο των στραγγαλιων που προεξειχαν και λοιπες προετοιμασίες...


Στη συνεχεια , τοποθετήθηκε το ξύλο και με σφίχτες, βίδες και νταβίδια πιαστηκε , πρωτα στην δεξια τη πάντα, μετά στο κέντρο και τέλος στο αριστερο στραβόξυλο...
(τοποθετώντας την τσάπα)















το αποτέλεσμα άρεσε σε όλους μας...
οταν μάλιστα μπήκαν ολα τα μαδερια (ανήμερα του ευαγγελισμου - επονται φωτογραφίες) με περίσση ικανοποιηση ,τα παιδία και ο Καπτα Σταύρος, με σχόλια ποικίλα ειπαν πως "Η πρυμη πέτυχε", "δεν θα υπάρχει τέτοια πρύμη" κ λοιπα αυτάρεσκα.... πάντως τις κακόβουλες κασσανδρες μέχρι στιγμής τις διεψευσαν.... ελπίζω να ίδιο να συμβεί και με το υπόλοιπο σκάρι...

19/3/09

πικερια, καδινοπνιχτης και μισοκαδενα

μια φωτογραφια που δειχνει πολλους απο τους ορους που υπαρχουν στο λεξιλόγιο....

τοποθετοντας ψευτοριπιδι στην πρυμη

το πιο δυσκολο πρακτικα , τμημα της κατασκευης ειναι το κλεισιμο της πρύμης. Υπαρχει ενας προβληματισμος αναφορικα με την τοποθετηση των ριπιδιων. προκειμενου να παρουμε την σωστή απόφαση θα κανουμε πολλλες πολλες δοκιμες

θεα απο το υψος του καταστρωματος

εχοντας τοποθετησει πλεον ολα τα καμάρια και τα μισοκαδενα, υπαρχει σαφης εικονα της διαμορφωσης του καταστρωματος

λεξιλόγιο & ορολογία ταρσανάδων (μέρος 2ο)

σημειωση: ενα πολυ ενδιαφερον λεξικό τέτοιων όρων υπάρχει και στον ναυτοτοπο. αξίζει να το δειτε καθώς υπαρχουν αρκετες διαφορες στην ορολογια που ισως να οφειλονται και στην τοπικη ντοπιολαλία....



μερος 2ο

  • λ:
λούρος - μαδέρι στα έξαλα του σκαριου
  • μ:
Μασταρί-μικρό κομμάτι βοηθητικού ξύλου στην απεικόνιση με σταντζόλα. συνήθως έχει σχήμα τετράπλευρου ή άλλου πολύγωνου και με την κατάλληλη εφαρμογή απεικονίζει επακριβως τις γωνίες και τα φάλτσα.
Μισοκάδενο-
καμάρι που δεν πιάνει μέχρι τον απέναντι νομέα, αλλα έχει μήκος όσο το πλάτος του αλουέ (καταστρωματος) στην περιπτωση που υπάρχει καφασωτο
μαδέρι- το ξύλο εκεινο που χρησιμοπιείται για πέτσωμα. ιδανικό θεωρούνταν το Σαμιώτικο πευκο
μπουντέλι- ξύλο στήρηγμα
μονόστραβο-
όταν το δέσιμο γίνεται με μονό νομέα
μπρατσόλι-
γωνιακό ξύλο ενίσχυσης του δεσιματος με φυσική κούρμπα
μπαστούνι-
το ξύλο που προεκτινει την πλωρη .συνανταται με δίαφορες κλίσεις
μεσαία τομή-
ο νομέας που βρίσκεται στο σημείο οπου το σκάφος έχει το μέγιστο πλάτος(περίπου στην μέση ). Στον κουρσάρο 4 συνεχόμενα στραβά έχουν τις διαστάσεις της μεσαίας τομής
μαουλοπόρτι-
τα ορθά γύρω από το αμπάρι
μπατσικάρμι-δέστρα πάνω στον αρμενιστή
μιξός ή μυξός-αυλάκι ανάμεσα στις στραβοξυλίες
μπαένα-καραμοσάλι σηαμαδούρα
μπιατέδες-τούρκικά παλία ξύλινα σκαρία
μαντάλι-το τελευταιο υψηλότερο μέρος των νομέων
μπλανέτα-ταβλάκι που τοποθετήται ανάβεσα στο μαδερί και το σφίχτη για να μην τραυματιστεί το ξύλο
μάσκα-το πλωρίο πλευρικό μέρος του σκαρίου (δεξία και αριστερή μάσκα). Εκφραση "έχουμε τον καιρό στη Μάσκα"

  • ν:
νομέας-οι στραβοξύλιες, το βασικό στήσιμο και δέσιμο του σκάφους που καθορίζει τις αντοχές τους. Στα μικρα ξύλινα αποτελείται από 3 ή 4 μέρη ( τμήματα του στραβου είναι η έδρα, στρώση, το μαντάλι). Στα πρώτα σταδια της ναυπήγησης τα στραβά τοποθετήθηκαν ανά 5 αφού πρώτα σχεδιαστηκαν στη σάλα και αποτυπωθηκαν σε λεπτο ξύλο (χνάρι)
νήμα-λεπτό νήμα από το πλωρίο στο πρυμιο ποδόσταμο, βοηθά στο αλφάδιασμα
νταβίδι- εργαλειο που σε συνδιασμο με τις βίδες-σφίχτες ή μόρσα βοηθά να στρωσουν τα μαδέρια κατα τη δειάρκεια του πετσώματος
  • ξ:
  • ο:
ορθό- καθετη κωλωνα στήριγμα
ορθόπλωρο-σκαρί με πλώρη περήφανη συνήθως καραβόσκαρο.εκφραση "είχαμε τον καιρό ορθόπλωρα"
  • π:
ποδόσταμο- το ορθο ξύλο ίδιας διατομης με την καρίνα που σχηματίζει την πλώρη και την πρύμη
περαδούρι- βοηθιτικό ξύλο σαν προχειρο καμάρι που ενώνει τα μανταλια των στραβών και βοηθά στην ευθυγραμμιση τους
παπαδία-
είδος πρυμης
πικερία-
το μακρύ κάθετο ξύλο στην κάτω μερία των καμαριών
παπάς- δέστρα
παβέτσο-
απάγκιο

  • ρ:
ριπίδι- στραβά τοποθετημένα απευθειας πάνω σε ακράπι δίχως την ύπαρξη έδρας ρουμπολια- δίνη ρεύματος νερού
ρότολο- στρογγυλος κύλινδρος πάνω στον οποιο εσέρναν βάρκες
  • σ:
σωτρόπι-εσωτρόπειο ( εσωτερική τροπίδα) ή σάφρα. ξύλο ίδιας συνήθως διατομης με την καρίνα και παραλληλο προς αυτή ,που μπαινει πάνω απο τις έδρες των νομεων και δένει το σκαφος
σάφρα-εσωτρόπειο ( εσωτερική τροπίδα) ή σωτρόπι. ξύλο ίδιας συνήθως διατομης με την καρίνα και παραλληλο προς αυτή ,που μπαινει πάνω απο τις έδρες των νομεων και δένει το σκαφος
στραβό-ή στραβοξυλία ή νομέας.το βασικό στήσιμο και δέσιμο του σκάφους που καθορίζει τις αντοχές τους. Στα μικρα ξύλινα αποτελείται από 3 ή 4 μέρη ( τμήματα του στραβου είναι η έδρα, στρώση, το μαντάλι). Στα πρώτα σταδια της ναυπήγησης τα στραβά τοποθετήθηκαν ανά 5 - με πρωτη την μεσαία τομή, αφού πρώτα σχεδιαστηκαν στη σάλα και αποτυπωθηκαν σε λεπτο ξύλο (χνάρι)
σοκορο-το σημείο της ματίσης
σταντζόλα- ξύλο βοηθιτικό για την απεικονιση και αποτυπωση του σχήματος του τελικού ξύλου
σάλα-
μέρος οπου χαράζονται και αποτυπωνονται τα στραβά
στραγαλιά- μακρύ και γερό ξύλο που ενώνει καθετα τους νομεις απο το εσωτερικό τους μέρος.Η πρωτη στραγαλια εφάπτεται της σάφρας και απο κει και περα επαφειεται στην κρίση του καραβομαραγκου που και πόσες στραγγαλιες θα τοποθετήσει.πάντως όσο περισσότερες τόσο πιο καλό το δέσιμο του σκάφους. Η στραγαλία που εφάπτεται με τα καμάρια και τους νομεις και στο εξωτερικό αντίστοιχο ύψος της έχει την τσαπα ονομάζεται καδινοπνίχτης
σκαμνία-
χρύσο γερό ξύλο που δυστυχως δεν βρίσεκται σε μεγάλες ποσότητες
στρώση-
μέρος του στραβού.
στρίντζο- το πλωριο στεγανό οπου συνηθως είναι η καδένα της αγκύρας.

  • τ:
τζαβέτα- η βίδες οι ανοξειδωτες που κατα κόρον χρησιμοποιούνται για να δεθουν τα στραβά
τακάδο η τρυπητό- το πλατύ ξύλο που μπαινει καπακι (τρυπημένο) στους νομεις και τους δενει με το άνω μέρος των καμαριων. Στο υψος του καταστρώματος.
τσαπράζι- η εκφραση "αλλάζει το τσαπράζι"¨λέγεται να για δειξει την εναλλαγή στην σειρά του καρφώματος
ταμπουκι- μικρή υπερκατασκευή στο καταστωμα για την είσοδο σε καμπίνες, αμπάρι, στρίντζο κ.λ.π.
τσάπα-
το πλατυτερο μαδέρι στο ύψος των καμαριων και κάτω απο το τακάδο.
τουρέλο-
το πρωτο εφαπτόμενο στην καρίνα μαδέρι
τουφέκι- δένει τα ριπίδια στην πλώρη και την πρύμη όπου δεν μπορουν να μπουν στραγαλίες
τσαρούχωμα
- όταν ένα σκαρί έχει την πλώρη του ασυμμετρα υπερυψωμένη σε σχέση με την πρυμη. αντιθετη εκφραση: "ειναι με τα μούτρα"
  • υ:
υφαλα- το μέρος της γάστρας που ειναι μέσα στη θαλασσα η αλλιως βρεχάμενα ή βαθυκά
  • φ:
φάλτσο-η γωνια που σχηματιζουν εξωτερικά και εσωτερικα τα στραβά. συνηθως πιο εντονο στην πλωρη και την πρυμη. Για να βγει στην κορδελα το φάλτσο απαιτηται μέτρηση και ένα βοηθιτικό ξυλακι-σφήνα που τοποθετήται αναμεσα στο στραβό και την πλακα της κορδελας. φτελιά- καραγάτσι- ιδανικό ξύλο για καραβομαργκους κυρίως για νομεις. εχει όμως πολύ χωμα και καταστρεφει τα δόντια της κορδέλας.
φούρμα-
λεπτο και στενό ξυλο που τοποθεται πλωρα - πρυμα στασ τραβά σε διαφορα ύψη για να δειξει την γραμμή του σκαφους και ενδεχομενες ατελειες που απαιτουν ειτε πλανιαρισμα είτε σφήνες
φερμενέλα- λέξη ασχετη που ακουστηκε ομως και που αρεσε... η θηλια της πόρτας
φουρνιστή-
γωνιακό ξύλο σαν μπρατζολι, πολύ γερό που δένει τις δυο πλευρες της πλωρης εσωτερικα ( και της πρύμης σε καποια σκαρια)
φουρμάρισμα - η τοποθετηση της φουρμας. απαιτει καλό μάτι.
φορστέρι-ξύλινο μπαούλο
  • χ:
χνάρι-το ίχνος / σχεδιο του νομεα
  • ψ:
ψαροκόκκαλο- ειδος πετσωματος
ω:

18/3/09

λεξιλόγιο & ορολογία (μέρος 1ο)


Οι ταρσανάδες οι αυτοσχέδιοι και τα μικρα καρνάγια είναι από τη φύση τους χώροι μαγικοί, με δικά τους καταδικά τους χρωματα, με εικόνες μονοδικές , με τις μυρωδίες της μπογιάς και του ξύλου αναμεμειγμένες . Μερός της μαγείας έγκειται και στην ειδίκη ορολογία, στις λέξεις που εκεί μόνο ακούγοναι και χρησιμοποιούνται απο λίγους. Εν μέσω καρφωμάτων, πλανιαρίσματος και λοιπων εργασίων εγώ γυρίζω με ένα μολύβι και πρόχειρα καταγράφω ακούσματα και ιδιωματισμους μοναδικους.Οταν μου απολειπει το χαρτί σημειώνω σε ξύλα και γυαλόχαρτα, οταν η κουβέντα είναι σοβαρή , δεν διακόπτω για απορίες και άγνωστες λέξεις, όταν οι τόνοι χαλαρώνουν ζητώ διευκρινίσεις καθώς ακόμη και για μένα που μέσα σε σκάφη ξύλινα μεγάλωσα, καποιες λέξεις είναι πρωτοακούσματα και terra ignotina...
Επειχειρώντας λοιπόν μια πρωτη προχειρη καταγραφή των όσων μέχρι σήμερα συνέλεξα & κατέγραψα- οχι κατ' ανάγκη μόνο όρων ναυπήγησης αλλά εν γένει θαλασσινών-, έχουμε σε σειρά αλφαβητική ( κατά τακτά διαστήματα το ιδίοτυπο αυτό "λεξικό" θα εμπλουτίζετε):

  • Α:
Ακράπι-το μεγάλο μονοκόμματο ξύλο που εφάπτεται της καρίνας Ασος- το λουκι που υπάρχει αναμεσα σε καρίνα και μαδέρι Αραλίκι-η απόσταση των εδρων ανάμεσα σε νομεις Αντιρίδα- βοηθητικό ξύλο στήριγμα Αρμενιστής-το μέρος του σκαριου πάνω απο το τακάδο Απόγωνος-απάγκιος Αθούρα-ομίχλη Ακαθός- κομμάτι ξύλου γωνιακό - ιδ. Λευκάδας
  • β:
βαριά- μεγάλο και βαρύ τετράγωνο σφυρί που κατα κόρον χρησιμοποιουν οι καραβομαραγκοί
  • γ:
Γιαβέτα- τζαβέτα , βίδα Γυαλί κουτούκι- ξύλο που τοποθετειται όπου δεν μπορεί να μπει τακάδο Γυριστό- ξύλο συνήθως της πλώρης ή και της πρυμης - αναλογα με το σκαρί- με έντονη κλίση. συνηθως αναζητήται ξύλο με φυσική κούρμπα. Γαλέτο- τοπικος ιδιωματισμός για το παξιμάδι της τζαβέτας
Γαλβάνισμα - γάνωμα της σιδερένιας πρόκας ωστε να μην σκουρίαζει
  • δ:
Δρύς- ξύλο ασπρο αλλά σκληρο που το προτιμουν οι καραβομαραγκοι. το τακάδο θα ειναι από δρύ διπλοπέτσωμα- ειδος μαδερώματος που συνηθως απαντίεται στην αγγλία. τα μαδέρια είναι λεπτοτερα απο ότι στο παραδοσιακό πέτσωμα διπλομάδερο-ειδος μαδερώματος που συνηθως απαντίεται στην αγγλία. τα μαδέρια είναι λεπτοτερα απο ότι στο παραδοσιακό πέτσωμα
  • ε:
Εδρα- η βάση που σκάβεται στο ακράπι προκειμενου να τοποθετηθουν τα στραβά Ευκάλυπτος- ξύλο κόκκινο σκληρο, ιδανικό για στραβόξυλα.δύσκολα το πίανει το σαρακί αλλά σκίζει ευκολα και για το λόγο αυτό δεν τοποθετηται στο σκάφος σε μέρη εξωτερικά ή όπου χτυπά ο ήλιος.καποιοι υποστηρίζουν πως ο ποταμίσιος ο νεροπιωμένος κανει και για έξω για κουπαστες...
  • ζ:
ζωνάρι- το ξύλο εκείνο που "ζωνει" το σκαρί. μπορεί να ειναι πρόσθετο εξωτερικά πανω στο μαδέρι το καλουμενο και ψευτοζώναρο ή μπορει να είναι και η απόληξη που τακάδου. Σε κάθε περίπτωση εξέχει των μαδεριων. Οι μερακλήδες μπορεί και να το χρωματίζουν η να το βερνικώσουν ξέχωρα και σε άλλη αποχρωση απο το υπόλοιπο σκαρί ζουμπας- εργαλειο για να μπουν οι προκίες πιο βαθια στο μαδέρι ζουμπαρισμα- η διαδικασία οπου με ζουμπα και βαρία η πρόκα εισχωρει πιο βαθια στο ξύλο ωστε να μπορεσει στην προκία να μπεί στόκος και να μην τρεχει με τα χρόνια σκουρία

  • η:
  • θ:
  • ι:
ιρόκο-αφρικάνικο ξύλο υψηλης αντοχής , με πυκνά νερα , αλλά άροζο και με χαρακτηριστικό κιτρινό χρυσο χρωμα που με τον καιρό σκουραίνει. Κανει για πετωμα , καταστρωμα κλ.π. ειναι όμως ξύλο ζωντανο για αυτό πρεπει οπωσδήποτε να ειναι φουρνισμενο
  • κ:
καρίνα- το πρωτο ξύλο του σκαριού
καδίνα (καδένα)- το καμάρι , ξύλο μονοκόματο με ελαφρία κλίση που ενωνει τα αντιριστά στραβόξυλα των νομεων στο ύψος του καταστρώματος και κάτω ακριβως απο το τακάδο
κοράκι-
το ορθο ποδόσταμο της πλωρης, ξύλο που εφάπτεται με μάτιση της καρίνας
κόμπος-
το σημείο εκείνο της γάστρας που αλλάζει η κλίση του σκαρίου. ο κόμπος πρέπει να είναι στα ύφαλα, λίγο κάτω από την ίσαλο γραμμή. το σημειο του κόμπου είανι βσικό και καθορίζει την πλευσιμοτητα και την συμπεριφορά του σκαφους στην θαλασσα. Κομπος που είναι πολύ χαμηλά κόβει ταχύτητα και αλλάζει την ευσταθεία. Αν ο κόμπος βγεί στα έξαλα απαιτήται σαβούρα.
κούρμπα-
η κλίση που έχει ένα ξύλο, η γωνία που πρεέπι να σχηματίζει
καμάρι-
η καδίνα -ξύλο μονοκόματο με ελαφρια κούρμπα που ενωνει τα αντιριστά στραβόξυλα των νομεων στο ύψος του καταστρώματος και κάτω ακριβως απο το τακάδο.
καδινοπνίχτης- το μακρύ ξύλο που ενώνει τα καμάρια μεταξύ τους και συμβάλει στο περαιτερο δέσιμο του σκάφους
καβαλάρης-
το δευτερο μαδέρι
κόντρα-καβαλαρης-
το τρίτο μαδέρι
κουφούσι-
κάσαρo-
το πάνω μέρος της πρυμης
καπούνι-
υπερύψωμα ( forecastle)
κούρεμα-
η διαδικασία κατα την οποια το πανω μέρος των στραβόξυλων αποκτα ομοιμορφό ύψος στην γραμμή της κάτω κουπαστής περίπου
καπάκι-
ξύλο που μπαίνει σαν "κούμπωμα" , πρόσωπο για να κλείσει τα κενά
καταφραγή-
η σειρά που ακολουθείται στο μεδέρωμα. Το σκαλωτό μάτισμα που προτειμουν καποιοι καραβομαραγκοί να κανουν ,αντί να τοποθετήσουν μαδερι σφηνας.
καλαφατισμα-
η διαδικασία στεγανοποιησης, προαπαιτούμενα , καλαφατικό, στουπί και ματσόλα
κούτσα-
η γωνία ανάμεσα στους νομεις
καναβέτα-
ξύλινο κουτί , μπαούλο
κολτέλο ή κουλτελο ή σπαθί-
το δυνατο μέρος του ξύλου που δουλεέυει και αποροφά τις ενάτνιες δυναμεις. η εκφραση "στο σπαθί κρατά το ξύλο"

Σταντζόλα & μασταρί



Βγαζοντας σταντζόλα , με το μασταρί... το μικρό εκείνο μαγικό πάραγωνο κομμάτι κόντρα πλακε που μεταφέρει τις κλίσεις και τις γραμμές στην σταντζόλα και εν συνεχεία στο τελικό ξύλο. Πατροπαράδοτη αλάνθαστη τεχνική που η εφαρμογή της διευκολύνει αφάνταστα να βγεί το ξύλο με την σωστή κλίση

ματίσεις & σόκορα

Η μάτιση - σόκορο- των μαδερίων της τσάπας. Οι προκιές ακόμη αζουμπάριστες.

άποψη της πλώρης - εσωτερικά- λειπουν ακόμη τα τουφέκια και κάποια λίγα ριπίδια.

Για να έρθει το ένα μαδέρι να εφαρμόσει με το άλλο θέλει "βίδα και νταβίδι"...λέει συνεχώς ο καπτά Σταύρος.
Διακρίνεται το κάψιμο του ξύλο από το καμινέτο .

Μπήκαν οι τσάπες , τα πρώτα δύο μαδερια






λένε πως αν ένα σκαρι δεν μαδερωθεί, όσο ζωηρή φαντασία και να διαθέτεις δεν μπορείς να δείς την τελική "γραμμή" του... Και μάλλον δίκιο είχαν οι παλιοί... Ετσι οι πρωτες μέρες του Μαρτίου μας βρήκαν να τοποθετούμε τις τσάπες , τα δύο πρωτα πιο πλατία μαδέρια που βρίσκονται κάτω απο το τακάδο (ή κατά πως το αποκαλόυν σε άλλα μέρη "τρυπητό" ). Η γραμμή δεν μας απογοητευσε καθόλου, απλά καθώς ήταν το πρώτο μαδερωμα μας πέδεψε λίγο.Ηθελε προσοχή μεγάλη να μην σπάσει το ξύλο, ειδικά στην πλώρη που είχε έντονο γύρισμα (κούρμπα). δούλεψε λοιπον το καμινέτο και το νερό για να κάμψουν τις φυσικές ροπές του ξύλου ( να το "ψοφίσουν" σύμφωνα με τη γλώσσα των καραβομαραγκών). Λεπτομέριες;
-Τα μπροστινά μαδερια έμειναν οληνυχτις βουτηγμένα μέσα σε πηγάδι παλιο για να ποτίσουν...
-όπου υπήρχε διαφορά δούλεψε η πλάνη για τα φέρει ίσα
- το δευτερο μαδέρι στην άκρή του σπάστηκε με το εργαλείο του ρούτερ για ομορφία
- το ξύλο είναι πευκο φιλανδικό, διαλεγμένο άροζο -κατά το δυνατόν- με ρετσίνι ακόμη να αναβλύσει...