το πηραμε ζεστά και με βροχή ακόμη και χαλάζι καθέ απόγευμα σκαρίαζουμε και κάτι...

νεότερα της κατασκεύης...
Ο Μάκης με σκαρπέλο και σκαρπάνι πελεκά τον καδενοπνίχτη, στο μέρος που θα θηλυκώσει η καδίνα ή αλλίως καμάρι...
Ελάχιστες οι διαφορές στην τεχνική με των παλίων καραβομαραγκών... Οπως τα παιδια αυτά αρέσκονται να λένε " εμεις ακολουθούμε των παλιακών τα χνάρια"..

Ο Πάνος ανάμεσα σε δύο καμάρια , σκέφτεται πως θα χωριστουν οι καμπίνες, σε τι πλατος θα μπει το μαουλοπόρτι και που θα είναι του μηχανοστασίου ο μπουλμές.

απόψη του σκαρίου από την πρύμη προς τα πλώρα... ανέβηκα στης πρυμης την παπαδία για να τραβήξω την φωτογραφία.Διακρίνονται η σάφρα, οι στραγαλλίες και το κούρεμα των νομέων...

αποψη των σταβων της πλώρης... το λατρεύω το κλείσιμο της. πάνω στην σάφρα, πίασμενη με σφιχτήρες για να γυρίσει η στραγαλία . Για τα δύσκολα τα γυρίσματα, χρησιμοποιουν φωτια και νερό και μετα αφήνουν το ξύλο να πάρει την κλίση μόνο του σταδιακά για 2-3 μέρες...

Διαβούλευση για τις εργασίες της μέρας...Συμβούλάτορας Καπτά Σταύρος...στην υλοποιηση Πάνος και Μάκης, βοηθός εθελοντής ο Βεσσαριος... οι υπόλοιποι προσκολειόμενοι...Η γκρίνια και οι διαφωνίες δεν λείπουν , ειναι μέρος όμως της γοητείας που ασκεί η ναυπήγηση...