Τεσσερα χρονια ναυπηγισης, τεσσερα χρονια εργασιων φτασαν στο τελος τους... Απο τον Απριλη στις 13 του 2008 οταν επεσε η Καρινα μεχρι τουδε που πηραμε το π.γ.ε. στα χερια μας....
Και ναι ο Κουρσαρος μας ειναι ετοιμος να ταξιδεψει σαν επαγγελματικο τουριστικο στο Ιονιο αλλα κ στο Αιγαιο... Μοιαζει σαν ονειρο ολη ετουτη η πορεια... κοιταζαμε με τον Πανο τις πρωτες εκεινες τις φωτογραφιες με τα ποδοσταματα κ την καρινα στο χωραφι στημενα... Δεος μας επιασε σαν αντικρισαμε βημα βημα τα σταδια της μετουσιωσης των ξυλων σε πλεουμενο... βουνο μας φαινεται τωρα εκ των υστερων ολη η προσπαθεια....Ειμαι συναισθηματικα φορτισμενη τωρα που γραφω ετουτες τις γραμμες... Τι κ αν εχω ζησει τρεις φορες μεχρι τωρα την χαρα της δημιουργιας ενος ξυλινου σκαφους... Καθε φορα οταν φτανει η ωρα το δημιουργημα των κοπων να αρχιζει να ταξιδευει , νοιωθω πως κλεινει ενας κυκλος.... κ ανοιγει ενας νεος καινουργιος , συναρπαστικος κ αυτος με τροπο αλλιωτικο....πιο θαλασσινο...
Δεν ξερω τι να πρωτογραψω εδω σημερα... Σιγουρα θελω μεσα απο την καρδια μας να ευχαριστησω ενα σωρο ανθρωπους που σταθηκαν με τον εναν ή τον αλλο τροπο αρωγοι κ συμπαραστατες.... ομως πραγματικα η υποστηριξη που εισπραξαμε ολο αυτο τον καιρο ηταν αμεριστη... θα ξεκινησω με οσους συνεβαλαν εθελοντικα στις εργασιες, δινοντας ενα χερι βοηθειας πολιτιμο την ωρα ακριβως που αποκαναμε....Φυσικα κ ενα μεγαλο ευχαριστω σε κεινους που οτι δεν τους ηταν χρειαζουμενο μας το προσφεραν...πανια, ξαρτια, βιτζι, εργατες, βαρκα κλπ κλπ της κολεγιας...κ στους καπεταναιους μας για τις συμβουλες της πλευσεις ... κ στους ναυπηγους για τις συμβουλες της θεωριτικες... στους υπαλληλους εκεινους - τους ελαχιστους- που ξεραν την δουλεια τους ....κ στο χωρο που τοσο καιρο μας φιλοξενισε κ "ανεχτηκε" την σκονη μας κ την βαβουρα...κ στους συγγενεις που με τον δικο τους τροπο ηταν διπλα.... Και φυσικα θα ημουνα αχαριστη αν δεν εγραφα ενα μεγαλο μεγαλο ευχαριστω σε ολους εσας τους φιλους αυτου του μπλογκ που με τα σχολια σας κ τα μηνυμα μας εμψυχωνατε....
Ναι ειμαι περιφανη πραγματικα για τον Κουρσαρο... Δεν ξερω αν δρεπει δαφνες σαν σκαρι - αν κ εγω το λατρευω- ομως γεμιζω περιφανια γιατι ξερω πως ειναι αποτελεσμα αδολων κ αγνων προσπαθειων, με ακρατο σεβασμο σε καθε εννοια κ ορισμο της ναυπιγικης , της ελληνικης μας παραδοσης... αποτελεσμα "ψαξιματος" κ αναζητησης για πληροφοριες, ορμηνιες, παλιακες γνωσεις κ εμπειριες... Ειμαι περιφανη που με το οποιο τροπο μου συνεβαλα σε τουτο το τολμημα... Αν κ κοιτωντας πισω ξερω πως ηταν αποκοτια μεγαλη, να ξεκινας απο το μηδεν με μονο γνωμωνα ενα παιδικο ονειρατο( "Τι θα γινεις οταν μεγαλωσεις?" "Τατετανιος".... ) ...ομως δεν υπαρχει μεγαλυτερη ικανοποιηση απο την χαρα της δημιουργιας κ την πραγματωση του ονειρου....Κ οταν σφιγγαν τα ζορια ανακαλουσα στο νου τον αγαπημενο στιχο "αξιζει φιλε να υπαρχεις για ενα ονειρο κ ας ειναι η φωτια του να σε καψει"...
Και τωρα που το σκεφτομαι... σε ολο τουτο τον αγωνα ,ποιο ηταν το ζορι το μεγαλυτερο... Δεν ηταν τα χρηματα...δεν ηταν τα ξυλα..... ουτε τα μερεμετια.... Εκει που σηκωσα τα χερια ψηλα ηταν με την ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ γραφειοκρατια.... δυο φορες απελπιστικα....( για λογους δεοντολογιας δεν αναφερω ποτε ) ομως πραγματικα αν κατι μας αποτρεψει απο μελλοντικη νεα κατασκευη θα ειναι μονο το καθεστως των σφραγιδων κ των υπογραφων διχως νοημα....
Βεβαια την ωρα που πηραμε στα χερια μας το Π.Γ.Ε. ο Πανος μου εδωσε μια υποσχεση... πως το επομενο σκαρι μας θα ειναι αρχαιοελληνικο... κωπηλατο... να παμε λεει μεχρι το Βολγα ... την διαδρομη του μυθου του Ιασωνα... Ειχα καποιες ενστασεις... για γαλερα του ελεγα κωπηλατη αλλα να εχει κ ενα πανι τριγωνικο....βεβαια κ ενας δρωμωνας Βυζαντινος με συνεπερνει.... (ξερω ξερω θα λετε πως ειμαστε τρελλοι κ ονειροπολοι.... κ αδικο δεν εχετε ομως θα κλεισω ετουτο το μπλογκ με τα ιδια λογια που το ξεκινησα "Τα φωτα μην σε κλεβουνε των πλοιων των μεγαλων....αυτη για μας ειναι η ζωη ... η αλλη ειναι των αλλων".... Κ εμεις στους αλλους δεν ανηκαμε ποτες....
Αλλα μην νομιζετε πως ο Κουρσαρος θα σας αφησει χωρις νεα.... Η θαλασσινη του η σελιδα ειναι ετοιμη.... http://corsaros.blogspot.gr/ κ στο facebook τα νεα μας Online θα τα βρισκετε.... (https://www.facebook.com/pages/Corsaro-del-Santa-Maura/212308275558361)
και κλεινοντας ....
Και για να θυμηθουμε πως ξεκινησαν ολα ... μια μικρη φωτογραφικη αναδρομη...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου